يارب ياموزع الرزق
على كل
البشر
ليه دايما ماحدش راضى
دايما
باللى قسمته
ليه
تيجى لما توزع العقول
كل واحد
عاجبه عقله وفرحان
بيه
عجبى على عقول
مريحه
اصحابها
وكل سلطان جوه
عقله
وعامله تاج مزين
جبينه ومبسوط
بيه
فينا الامير وفينا
الغفير
ووفيه من داا ومن دااا
وفيه وفيه
وفي اللى يقلب الحق
باطل واللى
الحق واقف فى
حلقه
وفيه اللى تايهه ومش
عارف طريق
ليه
صندوق كبير ورا سور
جواه عنبر
من
العقلاء
لبسونى قميص ومن كتر الاسى
دخلت فيه
انا اللى قلبى ضاع من كتر القسى
والاحسااس تاه بيد اللى
كنت
مأمن
ليه
عمره ما عطا ه يوم
حقه
وفى التراب دايما
بالاقسى
راميه
داب الجبل من
ظلم البشر
قام وقع على اللى
تحتيه
سكان مش لاقيه
الا ((ضه))
الفقر ابوهم وامهم
والمرض
كسوه وغطا والعقل
غايب
من كتر القسى فين بس
مانلاقيه
كل يوم نلبس قميص
الحزن والألم
ماساعه شوفنا فرح
والبكا
على الخد بنفطر ونتعشى
بيه
ولو الحظ ضحك من جوانا
نجيب الحزن
نرقص
ونتحزم
بيه
انفجرت قلوبنا من شوقنا
للهوى
واحساس من جوانا هربان
من ارض
عطشاانه من كتر
الجفا
مالاقيه قلب يزرع بذره
محبه
وان زرع يوم
ماتلاقى
غير القسى وبالحزن
تسقيه
والقلم لما ينكسر فى
ادينا من غير
عنبر 25 والعقلاء يكتبوا
على حيطانه
بالدمع
فيه
__________________
اديـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــهالظــــــــــــــل